Dag 33 Vrijdag 29 mei 2015 Ponferrada - Cebreiro 72 km, totaal 2.630 km

Vanmorgen zoals de laatste dagen gebruikelijk 7.00 u ontbijt en 8.00 u op de fiets. Elke dag is het weer moeilijk op de goede route te komen, je hebt een aparte route voor de lopers, waar je met uitzondering van mountainbikers, geen fietsers ziet. Mocht je een keer de verkeerde weg kiezen dan zijn de automobilisten en voetgangers er altijd nog om je er op te wijzen dat je verkeerd zit, heel vriendelijke mensen hier. Maar meestal gaat het goed, we hebben immers een Garmin routeplanner. Je staat er overigens versteld van hoeveel lopers en af en toe fietsers 's morgens vroeg uit alle hoeken van het dorp tevoorschijn komen. De sfeer is 'n beetje te vergelijken met de vierdaagse. 's Avonds zie je ze in de dorpen in de restaurants, cafe's en terrassen, veel groepjes van vooral Amerikanen, Canadezen, Duitsers maar ook opvallend veel Japanners. Hele dorpen zijn er op ingesteld, iedereen probeert een graantje mee te pikken. Ook overdag zie je eenvoudig ingerichte terrasjes langs de weg, kersen, wandelstokken, sieraden etc. worden te koop aangeboden. We fietsten op ons gemak door Cacabelos,  een schattig dorpje met al veel bedrijvigheid op de vroege morgen. In dit dorpje werd Rob overigens bijna aangereden door een automobiliste (hoe kan het anders) en warempel na 5 weken buitenlands was Rob de Nederlandse scheldwoorden nog niet vergeten. Vervolgens gingen we door naar Villafranca Del Bierzo waar we lekkere koffie dronken met een stevig broodje. Inmiddels waren we de provincie De Luga ingefietst. De vorige avond hadden we afgesproken tot Cebreiro door te fietsen, dat was flink aanpoten, vooral veel klimwerk met stijgingspercentages van 7-9%. Dit ging ons best wel goed af tot het moment dat we de verkeerde afslag namen en plotseling met 14% geconfronteerd werden, toen moesten we echt de fiets af. Een zwaar beladen fiets tegen een steile heuvel opduwen is trouwens gigantisch zwaar. Toen we in Cebreiro aankwamen bleken in dat dorp alle overnachtingsplaatsen bezet te zijn. Dus wij op zoek in andere dorpjes, maar dat was dus echt een probleem, steeds maar weer klimmen zonder goed gegeten te hebben. Je krijgt slechte benen van alleen Snelle Jelle(n), appels en kersen (onderweg gekocht). Maar uiteindelijk vonden we een plekje in een eenvoudig hostel in O Poio, waar we ook nog een heerlijke maaltijd voorgeschoteld kregen met als motto "eten wat de pot schaft" en dat bleek macaroni vooraf, hoofdgerecht frites met gebakken ham en ei en als toetje een lekker stukje taart met daarbij natuurlijk een fles vino tinto, dit alles voor de prijs van € 9.

Morgen gaan we verder richting Santiago de Compostela, nog 160 km te gaan, onze missie is bijna volbracht. Morgen vertrekken Stijn en Lieke (voor de morele steun) naar Bourg d'Oisans om samen met vrienden deel te nemen aan de Alpe-d'Huzes.  Tijdens deze tocht op volgende week donderdag 4 - juni fietsen zij zoveel mogelijk de Alpe-d'Huez op om geld in te zamelen voor onderzoek in de strijd tegen kanker. Om hem te steunen zal Stijn die dag ook speciaal voor Jasper fietsen.

*** De man met de hamer tegenkomen **